Johan Pijnacker

Werken bij Lister is voor mij een cadeautje

‘Mijn moeder heeft een bipolaire stoornis. Dat betekende in haar geval dat ze in slechte periodes veel in bed lag. En als ze bleef liggen, kreeg je haar er ook echt niet uit. Mijn vader heeft er na ruim 33 jaar voor gekozen om alleen verder te gaan. Het kwam erop neer dat ik toen een jaar lang voor zijn eigen moeder gezorgd heb. De scheiding van mijn ouders was een kantelpunt in mijn leven. Daarvoor had ik alles best prima op een rijtje. Ik had een vriendin en was stratenmaker. Toen het beter met mijn moeder ging, raakte ik uit balans. Ik had steeds minder zin om te werken. Als stratenmaker moet je echt meters maken en je bek houden. Dat trok ik niet meer.

Mijn vader heeft me het vak geleerd en in een bepaalde periode in mijn leven was dit goed voor mij. Maar ik voelde me niet goed, ging steeds meer drinken en het werk was fysiek zwaar. Ik heb toen mijn werk opgezegd, ben thuis komen te zitten en mijn dag en nachtritme draaide om. Ik dronk de hele dag. In veel gevallen is werk het beste medicijn, maar dat was te simpel voor mij. Mijn verslaving was er gewoon nog. Op het dieptepunt stonden er 30 kratten bier in mijn tuin en was mijn huis een puinhoop. Ik heb toen een gesprek met Kwintes gehad en ben uit huis gehaald. Dit ging even goed, maar toen ging ik toch weer drinken.

Helpen vanuit mijn ervaring

Nu ben ik 7 jaar clean en dankbaar dat ik ben aangenomen op deze plek. Dat ik anderen mag helpen vanuit mijn ervaring. Na het sollicitatiegesprek heb ik met tranen in mijn ogen een vriendin en mijn ouders gebeld. Ik leef nu in de puurste vorm van het leven. Ik hoef geen dure auto of een boot. Voor mij voelt werken bij Lister als een cadeautje.’