Marjolein van Leeuwen
Marjolein van Leeuwen werkt sinds eind 2021 op het centraal bureau van Lister. Ze maakt roosters en bemenst de helpdesk roosteren. Daarnaast zorgt ze voor een stuk functioneel beheer van het cliëntsysteem ONS en is ze digicoach. En ze zit in een rolstoel. Hoe is het voor haar om met een lichamelijke beperking bij Lister te werken? Marjolein en haar leidinggevende Saskia van der Bas vertellen erover.
Marjolein: ‘Toen ik de vacature voor mijn huidige functie zag, werkte ik al als vrijwilliger bij Lister. Na een tijdje twijfelen, besloot ik een kans te wagen en te reageren. Ik mankeer immers wat aan m’n benen en niet aan m’n hoofd. Mijn rolstoel is daarbij mijn ticket naar buiten. Voorafgaand aan mijn sollicitatie heb ik even met Saskia gebeld. Dat was meteen een erg leuk gesprek, Saskia reageerde heel enthousiast.’
Moest er veel worden aangepast omdat je in een rolstoel zit?
Marjolein: ‘Waar ik heel blij mee ben, is dat Lister de vloerbedekking heeft vervangen door een pvc-vloer. Dat rolt een stuk makkelijker! Een andere grote aanpassing is het mindervalidetoilet (MIVA-toilet) dat nu op onze verdieping gerealiseerd is. Ik moest steeds met de lift naar beneden, omdat daar het enige MIVA-toilet zat. Het probleem was vooral dat dit een openbaar toilet is, waardoor het vaak niet al te schoon was. Ik merkte dat ik minder ging drinken om maar niet van die wc gebruik te hoeven maken. Gelukkig konden Saskia en ik dit bespreken en is er nu een oplossing. Daar ben ik ontzettend blij mee!’
Ik mankeer wat aan m’n benen en niet aan m’n hoofd.
Saskia: ‘Een ander groot iets dat we aan het onderzoeken zijn, is of er een schuifdeur kan komen bij de achteringang. Momenteel moet Marjolein namelijk vanaf het parkeerterrein een heuvel op, dan haar pasje voor de lezer houden en tegelijkertijd een zware deur opentrekken. En in de draai zit alweer volgende deur. Dat is niet erg gebruiksvriendelijk voor haar en voor alle anderen die (tijdelijk) beperkingen hebben in kracht en/of bewegen.’
Marjolein: ‘Een kleine aanpassing die we hebben gedaan, is in de keuken een plankje op twee steunen plaatsen waar we nu de soep en thee op zetten. Die stonden altijd op het aanrecht, maar daar kon ik vanwege mijn rolstoel niet goed bij. Dat was onhandig.’
Hoe staat het team tegenover deze aanpassingen?
Saskia: ‘Met het verwijderen van de vloerbedekking was iedereen blij; dat was een stofnest! Verder gaat het allemaal heel natuurlijk. Het is vooral een proces van bewustwording. Marjolein helpt ons daarbij. Zo stelde ik bijvoorbeeld laatst voor om het in de kamer waar zij werkt gezellig te maken met zitjes en kleedjes. Op zo’n moment zegt Marjolein heel nuchter: “Dan kan ik niet meer draaien, Saskia.” Dat vind ik fijn. Zo leren we.’